ISRAEL 

BLISKI ISTOK

​

Posle provedenih 8 dana lutanja po Izraelu od najvece zive historije svijeta Jersalema do kolijevke krscanstva mjesta rodenja Krista u Betlehemu, zatim prelijepoj Jaffi i maltene kao svakom evropskom gradu sa divnim plazamaTel Avivu evo nas nazad. Kao i uvijek smo puno pricali sa lokalnim stanovnistvom pokusavajuci doznati mnogo vise nego Google moze ponuditi. Pricali smo i sa Palestincima i Izraelcima o njima i njihovim odnosima i zasto je konacan mir i prestanak svih neprijateljstava tako daleko i nedostupan ? Bilo je ovo neponovljivo putovanje u istoriju cak i 2000 godina prije nove ere. 
Jerusalem je kao grad osnovan od strane zapadnosemitskog naroda koji su gradili naselja još oko 2.600 godine p. n. e. 
U skladu sa jevrejskim predanjima Jerusalem su osnovali Sam i "Eber", Ibrahimovi (Abrahaamovi) potomci. Prvo spominjanje u Bibliji navodi da je Jerusalem bio pod vlašću Melchizedeka (po sufijskoj tradiciji njegovo ime je al-Khidr) Ibrahimovog saveznika. Nešto kasnije grad se nalazio na teritoriji plemena Benjamin (jednog od dvanaest izraelskih plemena), ali još uvijek pod vlašću Jebuzita (kanaanskog plemena), sve dok ga Davuda (Davida) nije načinio glavnim gradom ujedinjenog Izraelskog kraljevstva (oko 1.000 godine p.n.e. 
Prema hebrejskim zapisima, kralj David je vladao do 970 godine p. n. e. Naslijedio ga je njegov sin Solomon (Sulejman) koji je izgradio hram na brdu Moriah. Solomonov hram (kasnije poznat kao Prvi hram) igrao je ključnu ulogu u jevrejskoj historiji kao mjesto gdje je bio pohranjen Kovčeg Saveza .Preko 450 godina, sve do babilonskih osvajanja 587. godine p. n. e., Jerusalem je bio politički glavni grad prvo ujedinjenog Kraljevstva Izraela a zatim Judejskog kraljevstva, dok je hram bio religiozni centar Izraelćana . 
Nakon što su Asirci osvojili Kraljevstvo Izrael, 722. godine p. n. e., Jerusalem je bio preplavljen izbjeglicama iz sjevernog kraljevstva. Period Prvog hrama se završio oko 586. godine p. n. e., nakon što su Babilonci zauzeli Izrael i Jerusalem, te uništili Hram. Godine 538. p. n. e., nakon pedeset godina babilonske okupacije, perzijski kralj Kirus Veliki pozvao je Jevreje da se vrate u Judeju i obnove Jerusalem i Hram. Izgradnja drugog hrama je završena 516. godine p. n. e., tokom vladavine Darija Velikog, sedamdeset godina nakon uništenja Prvog hrama. Tim je Jerusalem povratio svoju ulogu glavnog grada Judeje i centra judaizma. Nakon što je Makedonski vladar Aleksandar Veliki osvojio Perziju, Jerusalem i Judeja su potpali pod makedonsku kontrolu, 
Za vrijeme Herodove vladavine površina koju je Hram zauzimao se udvostručila. U 6. godini nove ere (u daljem tekstu ne.) Jerusalem i okolina su došli pod direktnu vlast Rima Harodovi nasljednici su ostali kraljevi Judeje do 96 godine ne. Rimska vlast nad Jerusalemom i okolinom bola je uzdrmana Prvim Jevrejsko-Rimskim ratom, koji je doveo i do uništenja Hrama 70. godine ne. 
Tokom četvrtog vijeka, rimski imperator Konstantin Veliki izgradio je određeni broj kršćanskih građevina poput Bazilike Svetoga groba. Jerusalem je dostigao maksimum populacije na kraju perioda Drugog hrama: grad je ležao na 2 km2 i brojao 200.000 stanovnika . Nakon Konstantina velikog pa sve do 7 vijeka Jevreji su bili istjerani iz Jerusalema .
U rasponu nekoliko desetljeća, Jerusalem je prelazio iz rimskih ruku u perzijske i još jednom se vratio pod rimsku vlast. U napredovanju Sasanid Khosrau II na Bizantijsku teritoriju (početkom sedmog vijeka), napredujući kroz Siriju, sasanidski generali Šahrabaraz i Shahin napadali su Jerusalem (perzijski: Dej Houdkh). Oni su bili potpomagani od strane Jevreja u Palestini, koji su ustali protiv Bizantije .
U opsadi Jerusalema (614. godine), nakon 21 dana Grad je ostao u rukama Sasanida nekih petnaest godina, dok ga Bizantijski car Heraklije nije zauzeo 629. Godine.
Jerusalem se smatra trećim najsvetijim gradom za Islam nakon Meke i Medine. Među muslimanima ranijeg doba bio je poznat kao Bayt al-Maqdes, kasnije je postao poznat kao al-Quds al-Sharif. Godine 638. islamski Halifat je proširio vlast na Jerusalem. Sa arapskim osvajanjem, Jevrejima je dozvoljen povratak u grad . Halifa Omer ibn al-Khattab potpisao je ugovor s Monophysitskim kršćanskim patrijarhom Sophroniusom, uvjeravajući ga da su kršćanska sveta mjesta i stanovništvo zaštićeni pod muslimanskom vlašću. 
Godine 1516 su Osmanlije pod vodjstvom Sultana Selima I (1470-1520) pobjedili Mamluke u Siriji. U daljim napadima su Osmanlije osvojile i Egipat i Arabiju. Jerusalem je dobio status osmanlijskog Sandzaka. Prva desetljeca turske vladavine su donijeli Jerusalemu napredak.
Sultan Sulejman I je poslije osvajanja Jerusalema obnovio gradske zidine i citadelu (tvrdjavu). Obje se danas nalaze pod zastitom kao spomenici kulture i stoje na listi UNESCO-Svjetskog naslijedja.
Poslije 1535 je Sultan Sulejman sagradio utvrdjenja grada, koja i danas cine zidine grada. 
9. Decembra 1917 je osmalijski guverner grada, grad predao bez borbe Britancima, da ne bi ostetili historijske dijelove grada. General Edmund Allenby je toga dana umarsirao u grad. Napustamo Jerusalem i dalje idemo za Palestinu i BetleheM.

Iz Jerusalema krecemo za Betlehem sveto mjesto u krscanskom svjetu gdje se prema predanju rodio Isus Krist. Na tom mjestu je podignuta crkva Church of Nativity. Betlehem je u palestinskom dijelu i zato se moraju proci izraelska i palestinska kontrolna mjesta. Po prolasku kroz Betlehem smo isli na Isusov krzni put kada je u istocnom Jerusalemu osuden i onda kroz Jerusalem odveden na mjesto krustifikacije gdje se preme predanju i uzdigao u nebo. Posle par dana provedenih tu idemo u Tel Aviv i Jaffu koja su predivna turisticka mjesta. Plaza u Tel avivu je boznastvena i kristalno cista i veom dobro uredena. Tu smo upoznali par jevreja sa kojim smo dugo pricali a o cemu drugome nego vjecitom izraelsko - arapskom pitanju. Bilo je dosta interesovanja i neke stvari smo se jos visde pojasnili. Ostavljamo predivno vrijeme provedeno u Izraelu i Palestini nesto sto cemo vjecno pamtiti. Svakako da smo pripremajuci se za ovo veliko putovanje smo citali mnoga stiva zapise i saznali mnogo vise o ovim krajevima historiji covjecanstva , nastanku i suzxivotu sve tri religije i cak i onu ne puno omiljenu temu a to je tema politike bez koje je jasno slika o ovom dijelu svijeta ne bi bila kompletna. mozemo reci da su za nas turiste i jedni i drugi bili jako srdacni puni gostoprimstva i velike kulture i fino i sigurno smo se osjecali na obje strane. Svima preporucujemo da obidite ova skoro najvaznija istoriojska mjesta modernoga svijeta.·